Το Cool αγριότητα του Βασιλιά Φλεγμονή

Το Cool αγριότητα του Βασιλιά Φλεγμονή
Μια συγκίνηση της αληθινής συναίσθημα διατρέχει σχεδόν σε κάθε σκηνή της παραγωγής της Royal Shakespeare Company του «Χειμωνιάτικο παραμύθι» στο οπλοστάσιο Park Avenue. Ζεμάτισμα ζήλια, η πείνα για εκδίκηση, η αγάπη τους νέους στην εκστατική άνθιση, η ψυχή-διαβρώνοντας τη θλίψη της λύπης: όλα τα προκλητά δυναμικά στην κορεσμένα χρώματα που έχουν μερικές φορές λείπει από τη Νέα Υόρκη σεζόν ρεπερτόριο της εταιρείας αυτό το καλοκαίρι.

Παραγωγή David Farr της αργά ειδύλλιο του Σαίξπηρ έχει άψογα χυτό και σκηνοθέτησε με ευαισθησία, τη διορατικότητα και, πάνω απ 'όλα, μια συναρπαστική αμεσότητα. Όπως κινήσεις της παράστασης διαδέχονται το ένα το άλλο, όπως αυτές σε μια συμφωνία, οι έντονες αντιθέσεις στον τόνο έντονα φωτίζουν το πώς οι κύκλοι της ζωής και του θανάτου, την αγάπη και το μίσος, η χαρά και η θλίψη θα είναι για πάντα μαζί μας, όπως και οι εποχές που αλλάζουν οι ίδιοι.

Η παραγωγή απεργίες μια νέα σημείωση με την πρώτη εικόνα του, όπως ο νεαρός πρίγκιπας Μαμίλλιος (το πρόστιμο Alfie Jones στο επανεξεταστεί απόδοση) scampers σκηνή και αρπάζει ένα βρετανικό κόμμα υπέρ των Χριστουγέννων από μια πλούσια παρατάσσονται, ακατοίκητες πίνακα συμπόσιο. (Τα σκηνικά και τα κοστούμια για Sicilia, από Jon Bausor, προκαλούν την εδουαρδιανή εποχή.) Σκάει το ανοίξετε όπως ο ίδιος κρυφακούει δύο αυλικούς συζητώντας τις δικές του και παιχνιδιάρικα σέρνεται έξω να βάλει ένα στέμμα χαρτί στο κεφάλι του: μια στιγμή εντυπωσιακό πάθος δίνεται τις τραγικές συνθήκες που θα θολώνω σύντομα το βασίλειο.

Greg Hicks, των οποίων Βασιλιάς Ληρ για την εταιρεία ήταν καλύτερα σε πιο έξαλλος του, δίνει μια παράσταση του δροσερό αγριότητα ως Λεόντιου, ο βασιλιάς της Σικελίας, κατασχέθηκαν από μια ξαφνική ταιριάζει της ζήλιας που upends το δικαστήριο. Τάφο όψη του βασιλιά σε αυτό το εορταστικό γλέντι και το σαρδόνιο έμφαση που φέρνει στην αναφορά του, με τους "τρεις ξυνός μήνες» που απαιτείται για να κερδίσει την αγάπη της βασίλισσας του, Ερμιόνη (Kelly Hunter), δείχνουν ότι οι σπόροι της δυσπιστίας έχουν φυτευτεί στην καρδιά του πολύ πριν από τώρα. Το παιχνιδιάρικο εξορμήσεις μεταξύ Ερμιόνης και της δια βίου Πολύξενος φίλος του Λεόντιου (Darrell D'Silva) είναι απλώς η σπίθα που ανάβει το στεγνό προσάναμμα.

Η πυρκαγιά που ακολουθεί απεικονίζεται με συνταρακτική δύναμη. Δεδομένου ότι το δηλητήριο των κινήσεων ζήλια με το αίμα του, είναι γεμάτος μονολόγους Λεόντιου μαζί με την απόκοσμη, υψίσυχνο στελεχών στη βαθμολογία Keith Clouston είναι που φέρνει στο νου cannily η στρεβλή προοπτική μιας discomposed μυαλό. Ο αγώνας για τον έλεγχο του μίσους, που έχει συμπαρασύρει τον ξαφνικά, τα νύχια βασιλιά στο μικρό γιο του με σπασμούς που αφήνουν το παιδί αναρωτιέται και μας συγκλονίζουν, ανέμελη χαρά του ξαφνικά ως εύθραυστη και ψυχική ισορροπία του πατέρα του.

Ο επικίνδυνος συνδυασμός της δύναμης βασιλικής και ατίθασα πάθη είναι ένα θέμα Σαίξπηρ διερευνηθούν σε πολλά θεατρικά έργα, και σε «Χειμωνιάτικο παραμύθι» είναι οι συνέπειες της ζήλιας Λεόντιου που έχει ληφθεί για την τρομακτική άκρα όπως ο ίδιος εξαναγκάζει βίαιη εκδίκηση παρά αυλικοί »του αιτιολογημένη επιχειρεί να απορρίψει φανταστεί του φόβους. Ωμή αδιαλλαξία του βασιλιά, αισθανόμαστε, μπορεί να προέλθει παρά από τα χρόνια της διαφθείρει υπακοή στον ιδιοτροπίες του.

Καθώς η πιστή Camillo, Τζον Μακέι καθιστά σαφή την αγωνιώδη προσωπικό κόστος, πρέπει να πληρώσει για την πίστη του, αν και έχει το θάρρος να επιλέξετε πτήση από το βασίλειο και όχι την εκτέλεση βάναυση να καταδικάσει το βασιλιά να δολοφονήσει τον άμεμπτο Πολύξενος. Ο Αντίγονος, που παίζεται με ισχυρό συναίσθημα από τον David Rubin, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πιο σκληρή μοίρα για υπακούοντας εντολές βασιλιά του, που παραδίδονται μαζί με τα πιο διάσημα σκηνοθεσία του Σαίξπηρ - "Έξοδος, που επιδιώκει μια αρκούδα" - όταν ταξίδια προς Βοημία και εγκαταλείπει το νεογέννητο μωρό του βασιλιά να τις ωμότητες των στοιχείων. (Καθώς επινοήθηκε από τον κ. Bausor, η αρκούδα έχει ένα ασυνήθιστα επιβλητική παρουσία.)

Η μόνη δύναμη που στέκεται με αποφασιστικότητα έναντι παράλογο μίσος του βασιλιά είναι ωστόσο μια τρομερή ένα, ο διοικητής Noma Dumezweni ως Paulina, έμπιστος της βασίλισσας. Κα Dumezweni που προσδίδει στο χαρακτήρα με μια ηθική δύναμη και την αξιοπρέπεια μετριέται η οποία παρέχει ένα κινούμενο διορθωτικό σκληρότητα του βασιλιά.

Η λέξη «τυραννία», το οποίο έχει μια ισχυρή απήχηση στο παιχνίδι, φέρνει μια απότομη τσίμπημα στο βραχνή κοντράλτο κα Dumezweni του. Paulina αποτελεί αρχή για τη φυσική δύναμη - καλοκάγαθοι και σοφό - που δεν κατασκευάζονται από ένα πολιτισμό που επενδύει αυθαίρετα την εξουσία με στέμμα.

Αλλά λογικά επιχειρήματα Paulina είναι οι άχρηστες και της Ερμιόνης. Παραπεμφθεί σε δίκη ενώπιον του βασιλιά ακόμα μουντζουρωμένος και ματωμένο, στον εσώρουχα στην οποία έχει μόλις γεννήσει - μια συγκλονιστική αφή - Ερμιόνης κα κυνηγού διαγωνισμούς άδικη μεταχείριση της με μια αγωνιώδη δικαιοσύνη που μας κινείται με τη δύναμη του. Ότι ο βασιλιάς μπορεί να παραμείνει το ανοσοποιητικό να εύγλωττο διαμαρτυρίες της στο ταπείνωση της είναι ένα μέτρο του πόσο απαξιωθεί ανθρωπιά του έχει γίνει.

Όταν το παιχνίδι κινείται προς Βοημία, Σαίξπηρ παρέχει αποκατάστασης βάλσαμο για το τραύμα που έχει λάβει χώρα με την απεικόνισή της ανοιχτόκαρδοι βοσκούς και rustics που έχουν δώσει καταφύγιο για τα εγκαταλελειμμένα Περντίτα (Samantha Young) και μεγάλωσε της για 16 χρόνια. Αν και ήμουν κατορθώνω με τη χρήση κ. Bausor της σελίδες σκισμένες από βιβλία, όπως τα φύλλα στα δέντρα (και, εδώ που τα λέμε, γούνα της αρκούδας), η παραγωγή του κ. Farr παρουσιάζει ένα δελεαστικό όραμα ζωής Βοημίας ως τραχιά ειδύλλιο όπου τα θέματα της κράτους και της κοινωνίας των πολιτών είναι χωρίς νόημα, στενώματα της ανίσχυροι. (Τα πρόβατα-κούρεμα φεστιβάλ τονίζεται από μια ανήθικος ιεροτελεστία γονιμότητας.)